Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus voluptatem. 
Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae
cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae
prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media
omnia aut pleraque servantem vivere.
Quonam modo?
De vacuitate doloris eadem sententia erit.
Erat enim Polemonis.
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

At hoc in eo M. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

  1. Quare ad ea primum, si videtur;
  2. Bonum patria: miserum exilium.
  3. Ne discipulum abducam, times.
  4. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.
  5. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Duo Reges: constructio interrete. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Est, ut dicis, inquam. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.