Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Duo Reges: constructio interrete. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Torquatus, is qui consul cum Cn. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Itaque contra est, ac dicitis; Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

1. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.
2. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
3. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
4. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
5. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna principibus, digna regibus.

• Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
• Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
• Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.
• Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Quoniam igitur, ut medicina valitudinis, navigationis
gubernatio, sic vivendi ars est prudente, necesse est eam
quoque ab aliqua re esse constitutam et profectam.

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem
solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;

Sedulo, inquam, faciam.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

ALIO MODO.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Quis negat?

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Mihi enim satis est, ipsis non satis. Nam ista vestra: Si gravis, brevis;